
تفاوت پرداخت آنی و انتقال وجه چیست؟
اگر تا به حال از فروشگاههای آنلاین خرید انجام دادهاید و یا در فروشگاههای فیزیکی برای پرداخت وجه کالا یا خدمات از دستگاه پوز استفاده کردهاید، در واقع از سیستم پرداخت بهره بردهاید. سیستم پرداخت آنی در کشور ما به مشتریان اجازه میدهد هزینه کالا یا خدمات را به صورت آنی از حساب خود برداشته و به حساب کسبوکار واریز کنند. این مدل پرداخت تنها برای پرداخت به کسبوکارهای ثبتشده است و روی دستگاه پوز سقف ۴۰۰ میلیونی داشته و درگاه پرداخت آنلاین نیز سقف ۲۰۰ میلیون تومانی دارد.
اما انتقال وجه انواع مختلفی دارد که بسته به نوع انتقال، زمان آن متفاوت است. برای مثال انتقال وجه از طریق کارت به کارت یا پول به صورت آنی انجام میشود اما انتقال وجه پایا در بازههای مشخص صورت میگیرد. روشهای انتقال وجه به صورت کلی شامل موارد زیر است:
- انتقال وجه حضوری از طریق شعب بانکی
- انتقال وجه پایا
- انتقال وجه ساتنا
- انتقال وجه کارت به کارت (آنلاین یا از طریق عابربانک)
- انتقال وجه پل
از کنترل نقدینگی تا امنیت کاربران
تفاوت اصلی پرداخت آنی و انتقال وجه در نوع استفاده از آنها است. پرداخت از درگاههای پرداخت برای خرید کالا یا خدمات است و مشتری باید در ازای وجهی که پرداخت میکند، کالا یا خدمات دریافت کند؛ اما انتقال وجه میتواند برای موارد مختلفی از جمله معامله اموال منقول و غیر منقول، پرداخت هزینه خدمات یا کالا، پرداخت هزینه دستمزد و حقوق، مدیریت نقدینگی بین حسابهای مختلف فرد و… داشته باشد.
از سوی دیگر درگاه پرداخت آنی تنها در اختیار کسبوکارها قرار میگیرد، اما انتقال وجه هم برای افراد حقیقی و هم افراد حقوقی قابل استفاده است. بدیهی است که اگر کسبوکار کالا یا خدمات مشخصی را به کسبوکار ارائه ندهد، استفاده از درگاه پرداخت برای این کسبوکار موضوعیت ندارد.
روشهای انتقال وجه طوری طراحی شدهاند تا جریان نقدینگی را کنترل کرده و در عین حال نیز تا حد ممکن امنیت کاربران را تضمین کنند، به همین دلیل در آنها محدودیتهای مختلف زمانی و مبلغی وجود دارد. بدون این محدودیتها امکان بروز کلاهبرداری و سوء استفاده در ابعاد گسترده را افزایش میدهد. همچنین بدون وجود محدودتیها کنترل جریان نقدینگی و به تبع آن تورم بسیار دشوار و چالشبرانگیز میشود. به همین دلیل است که در مورد نوع و مسیر انتقال وجه به کسبوکارهایی مانند صرافیهای رمزارز ابهام وجود دارد.
برخی اعتقاد دارند تامین مبلغ خرید رمزارز (که کالا محسوب نمیشود) از طریق درگاه پرداخت درست نیست و باید از روشهای انتقال وجه برای این صرافیها استفاده کرد. از سوی دیگر محدودیتهای انتقال وجه برای این کسبوکارهایی که ثانیهها در آنها اهمیت دارد و مشتری باید در سریعترین زمان ممکن خرید خود را انجام دهد، میتواند آزاردهنده باشد.