اگرچه انواع مختلفی از ارز دیجیتال وجود دارد؛ اما مکانیسم‌های اساسی در پشت همه آنها اساساً یکسان هستند. این موضوع نشان می‌دهد، هنگامی که در حال بررسی اصول اولیه مربوط به ارز‌های دیجیتال هستید، باید درباره نحوه عملکرد هر کدام از آن‌ها پیش‌زمینه‌ی درستی داشته باشید. در اینجا به تفکیک و به صورت گام‌به‌گام نحوه‌ی کارکرد ارزهای دیجیتال، به علاوه میزان کارآمد بودن آن‌ها را بررسی می‌نماییم و درباره‌ی اینکه ارز دیجیتال چیست صحبت می‌کنیم.

پیشنهاد می‌شود بخوانید: نقشه‌ی جدید راه فین‌تک چیست و قرار است چه فناوری‌های نوظهوری را به بازار معرفی کند؟

شبکه‌های ارز دیجیتال: Blockchain

بزرگترین و دشوارترین موضوع در این بحث، درک نحوه‌ی کار شبکه‌های blockchain در ارزهای دیجیتال است. اما قبل از اینکه به بحث در مورد نحوه‌ی عملکرد این شبکه‌ها بپردازیم، باید یک توضیح مهم را ارائه دهیم. تفاوت مشخصی بین پروتکل رمزنگاری Blockchain (با B بزرگ) و شبکه‌های مربوط به blockchain (با b کوچک) از هر واحد پول دیجیتال وجود دارد.

در واقع، پروتکل Blockchain توسط سازندگان بیت‌کوین ساخته و منتشر شد. اگرچه Blockchain فن آوری است که تمام ارزهای دیجیتالی بر روی آن ساخته می‌شود، اما به هیچ ارز دیجیتالی خاصی گره خورده یا وابسته نیست. با این حال، هنگامی که ما در مورد blockchain یک ارز خاص صحبت می‌کنیم، به اجرای مجرد پروتکل Blockchain اشاره می‌کنیم.

به عبارت ساده، پروتکل Blockchain اجازه می‌دهد، ارزهای دیجیتال ایجاد و از آن به عنوان اشکال سودمند پول استفاده شود. دلیل این امر ایجاد چارچوبی برای ارز‌های دیجیتالی است، برای مثال:

•   یکتا و غیر تکراری است
•   “دو برابر کردن” در آن غیرممکن است
•   کمیاب و محدود در عرضه
•   بادوام و تغییر ناپذیر است
•   قابل تقسیم و یکنواخت

بدون پروتکل Blockchain، ساختن ارز دیجیتال غیر‌ممکن خواهد بود. شبکه های بلاکچین مجزا از هر ارز دیجیتال و در واقع تجسم‌های مختلفی از آن پروتکل هستند. به عبارت دیگر ، تمام ارزهای دیجیتال ایجاد می‌شوند، ذخیره می شوند و در شبکه های جداگانه blockchain – که همه‌ی آن‌ها با استفاده از پروتکل بنیادی Blockchain ساخته شده‌اند، تبادل می‌شوند.

اگر بخواهیم به‌طور خلاصه بگوییم، Blockchain یک طرح جهانی است که وجود ارزهای دیجیتال را ممکن می‌کند، اما به خودی خود ارز نیست. اما هنگامی که از این طرح برای ایجاد شبکه blockchain استفاده شود، یک ارز دیجیتال متولد می‌شود.

ایجاد و تبادل ارز دیجیتال: استخراج

سوال اینجاست که پس از ایجاد ارز دیجیتال، مردم جهان چگونه از آن استفاده می‌کنند؟ مهمتر از آن، چگونه می‌توان شانس کلاهبرداری و دست‌کاری در میان میلیون‌ها تراکنش بین کاربران را حذف کرد؟ پروتکل Blockchain هر دو این نگرانی‌ها را از طریق فر‌آیندی به نام “استخراج” یا “Mining” حل می‌کند. digital currency’s blockchain network، مسئول عمومی کلیه‌ی معاملات در ارز‌های دیجیتال است. 

معاملات جدید اصطلاحا به “بلاک” تبدیل می‌شوند. قبل از اینکه در انتهای زنجیره اضافه شود، هر بلوک توسط چندین کاربر در سراسر شبکه تائید می‌شود. هر کاربر نسخه‌ی مربوط به این دفترچه عمومی را دارد و مرتباً به روز می‌شود. Miner‌ها وظیفه دارند کلیه‌ی معاملات موجود در یک بلوک جدید را تائید کنند، بنابراین می‌توان این بلوک را در دفتر عمومی blockchain مهر‌و‌موم و ضبط کرد.

Miner‌ها برای ساختن چیزی به نام هش با هم رقابت می‌کنند، هش دنباله‌ای یکتا از اطلاعات رمزنگاری شده است که مبتنی بر داده‌های مورد تائید معامله داخل بلوک، نتیجه فرمول‌های پیچیده ریاضی و هش قبلی آخرین بلوک روی زنجیره، ایجاد می‌شود. پس از اتمام این کار، یک بلوک جدید تائید می شود و هش در کنار آن ذخیره می شود. به عنوان پاداش برای هر بخش هش / تأیید جدید، Miner‌ها واحد جدیدی از ارز شبکه را دریافت می‌کنند.

برای تنظیم نرخ تأمین ارز و کنترل تورم، پروتکل نرم افزار Blockchain، تولید مضرب و تائید بلوک‌های جدید را به طور فزاینده‌ای دشوار می‌کند. این سیستم، شفافیت، پاسخگویی و ثبات در شبکه‌ها و ارزهای آن‌ها را تضمین می‌کند.

ذخیره ارز دیجیتال: کیف پول

در بخش قبل توضیح دادیم، که ارزهای دیجیتال از کجا می آیند، چه چیزی آن‌ها را امکان‌پذیر می‌کند و مبادله‌ی آن‌ها چگونه است. اکنون بیایید در مورد نحوه‌ی ذخیره‌سازی آن‌ها صحبت کنیم.

هنگامی که ارزهای دیجیتالی روی بلاکچین‌های خود استخراج می‌شوند یا بین کاربران مبادله می‌شوند‌، باید در جایی ذخیره شوند. اینجا آن‌ جایی است که کیف پول‌های ارزهای دیجیتالی وارد بازی می‌شوند. کیف پول‌ها به سادگی می‌توانند، ارزهای دیجیتالی را برای مدت نامحدودی امن نگه دارند. همه‌ی کیف پول‌های ارز دیجیتال دارای یک کلید عمومی و حداقل یک کلید خصوصی هستند.

ساده‌ترین راه برای درک کلید عمومی، این است که به آن‌ها مثل یک آدرس ناشناس نگاه کنیم. هنگامی که ارز دیجیتالی مبادله می‌کنید، آن آدرس برای معاملات شما در دفترچه راهنمای عمومی ضبط می‌شود. همه می‌توانند آن را ببینند، البته اطلاعات شخصی شما نمایش داده نمی‌شود. این مکان به سادگی می‌تواند موقعیت و وضعیت کیف پول شما را در شبکه blockchain ثبت کند.

از طرف دیگر، کلید خصوصی به جز به مالک کیف پول به شخص دیگری نشان داده نمی‌شود. این کلید، شامل اطلاعات رمزنگاری شده است که برای مجاز کردن نقل و انتقالات خارج از کیف پول لازم است و هرگز نباید با کسی به اشتراک گذاشته شود. کلیدهای خصوصی معمولاً از طریق رمزگذاری محافظت می‌شوند و در نسخه‌ی کپی شده‌ای روی کاغذ از آن‌ها نسخه پشتیبان تهیه می‌شود.

با این حال، هیچ چیز با امنیت یک کیف پول چند امضایی قابل مقایسه نیست. چرا که این در کیف‌ پول‌ها از چندین کلید خصوصی ذخیره شده در مکان های جداگانه استفاده می‌شود و برای هر معامله نیاز به امضای دو کلید وجود دارد.

پادیوم، بازارگاه ارائه خدمات به کسب‌وکارهای دیجیتال است. جایی که در آن کسب‌وکارها می‌توانند با ارائه‌ی خدمات خود به دیگر کسب‌وکارها، مشتریان بیشتر و بزرگتری را بدون صرف هزینه‌ی تبلیغات و بازاریابی به دست آورند.

منبع